augustus 2022 – Hügel = duits voor ‘Heuvel’. Dus het voedselbos heeft sinds juli 2022 een heuvel. Fijn zul je denken, maar waarom dan?
Om te beginnen, het is niet zómaar een heuvel. Deze heuvel bestaat in de kern uit oud-hout: snoei afval, maar ook resthout van Stadshout Den Bosch. We schreven hier al eerder over.
Dit hout is in feite bedolven onder een laag grond. Die we naast de Hügel hebben uitgegraven. Dus we hebben nu ook een ‘Wadi’, of een ‘Swale’ of een ‘poel’. Net hoe je het noemen wilt.
Een Hügel is een verhoogd bed.
Dit resthout was al lekker vermolmd. Vol met nuttige schimmels en goed om vocht vast te houden. Rotten maar!
Deze klus moest machinaal. Hier komt van Lokven aan met een lading houtsnippers die eerst over het reeds neergelegde hout gegaan zijn.
De droogte maakte de grond hard. Daardoor kon de graafmachine met relatief weinig schade aan de bodem het veld in.
Eerst werden de graszoden weggeschraapt van de plek waar uiteindelijk de Swale (of poel) zou komen.
Toezichthouden en terplekke bijsturen is bij dit soort klussen zeer belangrijk. De keuzes liggen voor decennia vast.
Rechtsomkeert denkt deze worm. Blijft verbazingwekkend dat ze zich een weg kunnen banen door de compacte klei. #Respect
De afgeschraapte graszoden werden op het reeds klaargelegde hout gedrapeerd. Dit zal ook gaan composteren en de vruchtbaarheid ten goede komen.
Precisiewerk. Merk op hoeveel condenssporen er in de lucht zijn. Corona is voorbij, iedereen vliegt er weer uit.
Wat een klei! Massiever dan dit vind je haast niet. Door net nog wat dieper te gaan kwamen we op het zand. Uit de ijstijd zeg maar. En op het grondwater! Diepte ~90 cm
Hier zie je goed de gelaagdheid. Onderop het hout, daarop de graszoden en daarna de klei.
Erik van Van Lokven weet perfect de graafmachine te bedienen. Tot op de centimeter!
Juiste vorm van de swale (poel) wort gemaakt. Mooie techniek die graafmachines!
Daar is het, op ~90cm verschijnt de grijze kleur van het zand. Heeft misschien al 10.000 jaar het zonlicht niet gezien. Of romantiseren we hier nu teveel? In elk geval komt het grondwater gelijk binnensijpelen.
Geen zandbak. Wel een zwembadje?
Nu nog kaal. Benieuwd naar foto van over 1 jaar.
Kromming is goed zichbaar. Binnen deze kromming wordt het straks goed toeven.
Na 1 dag zat er al zo'n 12 cm water in.
Na een regenbuitje (zeldzaamheid) steeg het tot 17 cm
Direct verschijnt het leven in de poel
Zo'n bult in het landschap is ook mooi klimtuig
Na ongeveer een maand zonder regen is het pijl gezakt tot ong 10 cm. Maar nog niet drooggevallen dus. En er zitten torretjes/bootsmannetjes in! Mooi helder ook.
We hebben wat bloemrijk zaad en boekweit gezaaid. Ondanks droogte en hittegolven ontkiemt er toch wat.
Het begint een beetje groener te worden!
Het idee van de Hügel is dus dat juist dat oude, rottende, hout voor extra voeding gaat zorgen. En vochtig hout houdt ook water vast. Tegelijk vangt de zijkant van de Hügel natuurlijk ook meer zon en warmt dus meer op. Voedsel, water en warmte, dat samen moet van de Hügel een turbo-groeiplek maken. We zijn heel benieuwd!
Het ziet er in elk geval al interessant uit. En doordat we de Hügel in een cirkelvorm hebben aangelegd hebben we ook een mooie beschutte binnenplek gerealiseerd. Laat het openlucht orkest / toneelgroep maar komen!
Nog kort over de ‘poel’: Deze hebben we zo diep laten uitgraven (door Van Lokven) dat we door de kleilaag heen op het zand zijn uitgekomen. Hierdoor staat er altijd wat water in, en dat trekt leven aan. Nu al zien we allerhande kleine waterspinnetjes en bootsmannetjes zwemmen. Waarschijnlijk verstekelingen aan poten van watervogels.
We hopen ook dat bij heftige neerslag, zoals we die vorige winter gehad hebben, dit water zal afstromen naar de poel. De bomen komen dan niet onder water en tegelijk kan het water via de poel hopelijk wel makkelijk bij het grondwater komen en gaat het niet verloren. We gaan het zien!